1987 mei IJmuider Courant 

Vellesan massaal op werkweek
Barbecueworstjes in de zon en een Indische hap in het laboratorium

 Waarom ze het driedaagse uitsapje eigenlijk een werkweek hadden genoemd? Raymond Donkersloot trok de wenkbrauwen nog maar eens op, knipperde vervolgens tegen de laagstaande avondzon en hapte vervolgens in een fors bemeten barbecueworst. “Tja”, constateerde de brugklasleerling smullend, “we zijn gisteren wél met z’n allen op de fiets naar de Zaanse Schans geweest. Goed, niet echt ver, maar we hebben er af en toe toch flink voor moeten werken. En vergeet niet dat de nachten hier ook hartstikke koud zijn, in zo’n dun tentje. Maar dat kan je ook niet echt werken noemen. Dus denk ik dat werkweken zo horen te zijn. Dit is namelijk gewoon het einde.”
Voor de 12-jarige Raymond en zo’n zestig mede-brugklasleerlingen van het Vellesan College, was het vorige week ‘werken’ geblazen. In het kader van de jaarlijkse werkweek, waarin alle leerlingen van de IJmuidense school in dezelfde week met activiteiten van uiteenlopende aard bezig zijn, zochten de brugklassers dit keer het groene campinggras op. De helft naar Heiloo, de andere zestig op camping Weltevreden in recreatiegebied Spaarnwoude. Onder de bezielende leiding van lerares Rini Kramer en een handjevol helpende collega’s werd een druk maar plezierig programma afgewerkt. Juf Kramer: “We worden zelf ook best in de watten gelegd, ze verzorgen de leiding prima. Maar de sfeer is dan ook uitstekend. Lekker weer, dat is natuurlijk een voorwaarde. En die koude nachten vallen eigenlijk best wel mee. Gisterenavond hadden we hier in de kantine de film ‘Back to the future’, die ging erin als koek. En nu de barbecue. Ja, dat hebben we uit handen gegeven. Ietsje duurder, maar wel zo gemakkelijk. En geen risico’s als het evenement verregent als je alles al ingekocht hebt. Nee hoor, we zitten precies op de juiste camping. Want we zijn allemaal weltevreden.”

Niet minder content is rector Hans van der Kwaak, die vrijwel al zijn leerlingen vorige week met bijzondere activiteiten bezig zag: de eindexamenkandidaten met hun examen, de brugklassers op de camping, de tweedeklassers met stages in het bedrijfsleven, de derdeklassers vier dagen lang in Parijs en de rest van de schoolbevolking met een keuzemogelijkheid uit verschillende programma’s. Van der Kwaak: “een werkweek is natuurlijk een heel zinnige zaak. Vaak gaat het om dingen waarvoor binnen het gewone lesprogramma geen of weinig ruimte is en die we toch als zinvol ervaren. Voor de organisatie is het goed alles binnen dezelfde week te laten vallen. Dan heb je duidelijkheid en het beperkt de lesuitval. Bij spreiding van de werkweken zijn er steeds docenten als begeleiders afwezig, waardoor er voor andere klassen lessen uitvallen. En daar is bij ons dus geen enkele sprake van.”
De voortvarendheid waarmee het Vellesan zijn werkweken aanpakt is van hoog niveau. Waar dit soort activiteitenweken elders nog wel eens wil uitlopen op een saai festijn met het oog uitsluitend op de verlossende vrijdag, daar weten de IJmuidenaren de stemming er opperbest in te houden. En gewerkt wordt er wel degelijk. Conrector Ernst Pans: “De tweedeklassers volgen een stage van drie dagen bij bedrijven in de omgeving. Heel serieus allemaal, ook omdat men er een verslag van moet maken. Een stukje maatschappelijke vorming waarbij men zich ook nog eens oriënteert op een bepaald beroepsgebied. Iedereen was er heel positief over, na afloop.”

Onder leiding van de meest francofiele docenten van het Vellesan trokken de derdeklassers massaal naar de Franse hoofdstad, waar cultuur en culinaire hoogtepunten elkaar in vlot tempo afwisselden. De overige leerlingen bleven in IJmuiden en leefden zich uit in niet-alledaagse sporten, pruttelden in het laboratorium een Indische maaltijd in elkaar, lieten zich de maatschappelijke toepassingen van de biologie nog eens haarfijn uitleggen of hielden zich bezig met andere punten uit het gevarieerde programma.
Inmiddels is de rust aan de Briniostraat teruggekeerd. Examenkandidaten wachten gespannen op de uitlag, leerlingen uit de lagere klassen knokken nog even voor hun overgang. Want de echte werkweken, die zijn nu pas aangebroken.         

1993 maart IJmuider Courant

 Dag van de Literatuur

 Het zijn geen van tweeën echt fanatieke lezers. De een noemt als lievelingsschrijver Stephen King, de ander houdt het meest van oorlogsboeken. Dat belet hen echter niet om vanmiddag drie bekende schrijvers aan de tand te gaan voelen in een veertig minuten durend interview. “We zijn allebei best een beetje bijdehand, dus daarom hebben ze ons, denk ik, gevraagd”, veronderstelt Casper Baar uit Beverwijk. Samen met zijn vriend en klasgenoot Sander Hulsman spreekt hij vandaag in Den Haag in het kader van de ‘Dag van de Literatuur’ met de schrijvers A. J. Th. van der Heijden, Bart Vos en Hubert Lampo.

 Het begin van de boekenweek vormt traditiegetrouw ook de aanleiding tot de scholierenmanifestatie Dag van de Literatuur. Deze wordt jaarlijks op poten gezet door de uitgever van de Bulkboeken, bekende literatuur in een goedkoop jasje. Middelbare scholieren uit het hele land maken op deze dag in Den Haag kennis met schrijvers en hun producten. Cabaret, film en muziek vormen deel van de dag, interviews met bekende Nederlandse en Vlaamse auteurs zijn de andere kant van het verhaal. Die interviews worden in zeven talkshows verzorgd door scholieren.
“In november hadden we het in de klas met een docent over de vraag wat we wilden worden”, vertelt Sander. “Ik zei journalist en beroemd. Een paar weken later kwam diezelfde docent en vroeg Casper en mij of wij dan in Den Haag drie schrijvers wilden interviewen. Dat leek ons wel leuk.”
Ze mochten niet zelf de schrijvers kiezen en bij de vragen die ze gaan stellen zijn ze begeleid door Yvonne Kroonenberg die ook bij het interview zal zijn. Zij zal alleen ingrijpen als het misgaat of als de schrijvers te eigenwijs gaan doen.

Vanochtend vroeg zijn de twee, samen met hun klasgenoten, naar Den Haag afgereisd. “Maar de anderen moeten zich aan het programma houden, terwijl wij een VIP-pas krijgen en overal mogen komen waar zij niet naar binnen mogen.” Op de vraag of ze meer zullen gaan lezen, nu ze eenmaal een paar schrijvers persoonlijk leren kennen, hoeven de twee scholieren geen seconde na te denken. “Zeker niet. We moeten wel lezen voor de examenlijst van Nederlands. Maar als het moet, is het niet leuk meer. Na je schooltijd raak je dan geen boek meer aan. Ik las vroeger, toen het nog niet hoefde van school, veel meer. De lol gaat er met dat verplicht lezen helemaal vanaf.”

1997 oktober IJmuider Courant  

‘Eetgewoonten van tieners’  
NOT maakt opnamen op Vellesan College 

De eetgewoonten van de schoolgaande jeugd baart menigeen zorgen. Bekend is dat er ’s morgens doorgaans braaf een broodje wordt meegenomen naar school, maar dit even zo snel in de prullenbak verdwijnt. In de pauze wordt dan vaak een bezoek gebracht aan de snackbar om de hoek, of de maag wordt gevuld met gevulde koeken uit de schoolkantine. 

Op het Vellesan College wilde men dit wel eens bespreekbaar maken. Tijdens de biologielessen werd een en ander aan de orde gesteld en door de leerlingen werden er werkstukken over het onderwerp gemaakt. Voor de Nederlandse Onderwijs Televisie was het onderwerp belangrijk genoeg om er een uitgebreid programma over te maken voor het mentor magazine, waarin de voedingsonderwerpen eetverslaving een eetstoornissen bij jongere aan de orde zouden komen. 
Het merendeel van de opnamen is gemaakt tijdens de lessen, waar de leerlingen hun meningen konden ventileren. Maar onder het toeziend oog van de camera werd er ook in prullenbakken gesnuffeld om erachter te komen wat er daadwerkelijk in verdwijnt. Natuurlijk werd er ook een bezoek gebracht aan de snackbar, waar vijf uitgekozen leerlingen van klas B2.7 uitgebreid voor de camera konden laten zien waar hun vervangende maaltijd in werkelijkheid uit bestaat. Ook werd er nog een bezoek gebracht aan Steps, een modezaak voor tieners. Ondertussen vonden de vijf nieuwbakken televisie sterren het toch wel een heel aparte ervaring. Rick, Minka, Daisy, Suzanne en Milka hebben er naar eigen zeggen zeker het nodige van opgestoken. 
‘Je kijkt er na deze lessen toch heel anders tegen aan. Ik geloof ook zeker dat ik er het nodige van heb geleerd.’ Met spanning wordt uitgekeken naar de vertoning op de televisie….. 

1999 december IJmuider Courant  

De baas van de klas
Leraar zijn is hartstikke leuk! Tenminste, dat willen ze je laten geloven met reclamespotjes op televisie. Daarin deelt een jonge knul nagekeken proefwerken uit en roept een leerling blij ‘Yes’ als hij zijn 6-min krijgt. Boodschap: Kom, word ook leraar! ZAP benoemde vier mensen tijdelijk tot baas van de klas en vroeg hoe ze het zouden doen. Vinden ze het leuk om leraar te zijn? 

Leraar Marcel
Goed luisteren, serieus ingaan op vragen van leerlingen en niet kwaad worden als iemand in de klas wat vraagt. En vooral geen vragen opgeven, die in de les met z’n allen nakijken en dan weer vragen opgeven. Dat is te ouderwets. Marcel (16, 4 havo) weet wel hoe hij les zou geven als leraar. En dat gaat ook gebeuren, want Marcel wil leraar worden. Gymleraar. “Gym is het enige vak waar ik een beetje goed in ben. Bovendien vind ik het interessant om anderen wat bij te brengen.”  

Voor het geld moet je geen leraar worden, denkt Marcel. “Als ik rijk wil worden, ga ik wel iets anders doen.” Over orde houden maakt de 16-jarige zich weinig zorgen. “Sommige leraren geven alleen waarschuwingen en straffen nooit. Bij hen wordt het dus een puinzooi. Anderen sturen er meteen iemand uit. Je moet daar tussenin zitten.” Dat houdt in: humor hebben. En meeleven als iemand een werkstuk terugkrijgt dat verkeerd is gegaan. Erover praten. Overigens snapt Marcel best dat de baan van leraar niet zo goed staat aangeschreven. “Een leraar is nu eenmaal iemand die niet alleen lesgeeft, maar ook straft.” 

Meneer Van Voorst (54)
Hij is al 25 jaar leraar! Hij geeft geschiedenis op het Vellesan College, maar wil ermee stoppen. “Ik heb het wel gezien. Het is niet meer leuk.” Dat komt volgens hem door het ministerie van Onderwijs. Dat voert de ene verandering na de andere in. De ene regel is net ingevoerd of er volgt al een nieuw systeem. Ook vindt hij het te druk. Te veel vergaderingen en nakijkwerk. “Als ik vakantie heb, neem ik altijd werk mee naar huis.” Meneer Van Voorst gaat echter niet meer elke dag met plezier naar z’n werk, hoewel hij het vak van leraar best mooi vindt. Kennis overdragen aan jongeren is aardig om te doen. Lastige kinderen achter in de klas horen er gewoon bij. Die geeft hij strafwerk, stuurt hij de klas uit of laat ze terugkomen voor strafcorvee. Blikjes rapen en papiertjes prikken op het plein. 

1999 januari IJmuider Courant

Klas 3E Vellesan College doet mee aan jeugdboekverkiezing
‘Een boek is echt, televisie is gespeeld’

 Leerlingen van de vmbo-klas 3E hebben gisteren hun stem uitgebracht voor De Jonge Jury om mee te werken aan de verkiezing van het jeugdboek van het jaar. Op initiatief van Bibliotheek Velsen en in samenwerking met lerares Lia Elsten zette de klas voor Individueel Voorbereidend Beroepsonderwijs (ivbo) zich de afgelopen maand in om boeken te beoordelen.

De Jonge Jury is een afsplitsing van de Kinderjury en een gezamenlijk initiatief van NBLC en CPNB (belangenorganisaties voor boeken) en de NPS. Jongeren van twaalf tot en met zestien jaar kunnen deelnemen aan de jurering. Via formulieren met een Top-5 of een Top-3 maken honderden scholieren uit heel Nederland hun voorkeur voor 31 januari dit jaar bekend. In maart vindt de prijsuitreiking plaats.

Voor de Vellesanners was het even schrikken. Drie boeken in een paar weken lezen, leek voor de leerlingen uit Velsen, Haarlem en Bloemendaal een kleine onmogelijkheid. Achteraf viel het alles mee. Lezen is best leuk, concludeerden de tieners. “Als ik een boek lees, leef ik helemaal mee”, zegt José (15). “Dan zit het verhaal echt in me.” Ook haar klasgenoten zijn enthousiast. Ze kunnen zich spiegelen aan de verhalen. “Bij één boek dacht ik, was ik dat meisje maar”‘ verzucht Linda (14) met een glimlach.
Lidia van Duyn van Bibliotheek Velsen maakte voor de leerlingen een samenstelling van boeken op C-niveau. Over de resultaten is zij enthousiast. “Uit de hoge beoordelingen blijkt dat ze het leuk hebben gevonden.” Volgens van Duyn is het belangrijk om reëel te zijn. “Ik zei meteen dat ik begreep dat ze liever voor de tv gaan hangen of naar buiten gaan. Daarom heb ik benadrukt dat ze een boek ook stom mogen vinden. Als ze het maar een kans geven.
Dat hebben de leerlingen gedaan. De televisie heeft het zelfs meerdere malen moeten bekopen. Opvallend is de mening van de tieners over het verschil tussen de tv en een boek. “Een boek is echt, televisie is gespeeld”, vinden verschillende 3E-ers. Volgens Debby (15) is een boek zelfs spannender. “Je kan zelf bepalen wanneer je leest, over de tv heb je niks te zeggen. De ondertiteling verraadt al wat ze gaan zeggen.”
Spanning in een boek is belangrijk om afhaken te voorkomen. “Ik ben helemaal geen lezer”, vertelt Joyce (16). “Maar een boek moet ik spannend kunnen lezen. Als ik op de ene bladzijde in het bos ben, wil ik daar niet na vijf seconde alweer uit zijn. Dat gaat te snel.” Ook voor haar klasgenoot Rob (15) is een spannend verhaal voorwaarde om zich in een boek te verdiepen. “Ik zit liever achter mijn computer,” vertelt de Vellesanner, “maar avontuur wil ik wel lezen.” Vera (16) knikt instemmend en voegt humor toe aan het verlanglijstje van ingrediënten. Een grap is belangrijk om de aandacht erbij te houden.
Voor de vele meiden in de klas is verliefdheid een zeer populair onderwerp. Titels als Vrijen van Haye van der Heyden en Ik wil een zoen van René van Harten dragen de goedkeuring van de dames weg. Sandra (15) vertelt geanimeerd hoe ze in haar trui wegkruipt als ze in een boek leest dat een meisje zegt “Ik vind je leuk”, “Ik word daar verlegen van”, zegt ze. “Dat is een leuk gevoel”. Ook de andere meiden zijn enthousiast. De emoties van de personages inde boeken zijn heel herkenbaar. “De kriebels in je buik”, geeft Karin (16) als voorbeeld.
Docente Lia Elsten is trots op haar leerlingen. “Ze hebben hard gewerkt en de boeken echt een kans gegeven. Dat ze onderdeel uitmaken van De Jonge Jury maakt de boel extra interessant. Hun mening telt. Dat is belangrijk”.

2002 mei IJmuider Courant 

Grote bijdrage jongeren bij herdenkingsconcert
Zang, muziek en tekeningen 

‘Vrijheid luistert nauw’ is het thema van het herdenkingsconcert op 4 mei in de Engelmunduskerk te Driehuis. Het organiserende Comité 4 en 5 mei heeft dit jaar veel jongeren bij de jaarlijkse Dodenherdenking betrokken. Zij verzorgden muziek en zang en tonen tekeningen en gedichten. 
Aansluitend aan de traditionele stille tocht zullen in de Engelmunduskerk toepraken worden gehouden door burgemeester Hertog en de vertrekkende voorzitter van het comité, Henny Langendijk- Meijer. Er is een gelegenheidskoor te beluisteren van de Velser Gemeenschap, met vijftig zangers/zangeressen vanuit negen koren onder leiding van Dirk Out, directeur van het Kunstencentrum Velsen. Daarnaast leveren jongeren een. Grote bijdrage in muziek, woord en beeld. De muziek komt van een gelegenheidsorkest, samengesteld uit jongeren van de diverse orkesten van de IJmuider Harmonie. Zij treden op onder leiding van dirigent en hoornist B. Kanne. 

Leerlingen van het Vellesan College hebben tekeningen gemaakt over het thema ‘vrijheid luistert nauw’. Samen met leraar beeldende vorming R. Ruseler hebben ze op groot en klein formaat uiting gegeven aan hun ideeën en gevoelens over het onderwerp, waarbij het vooral ging om het delen en beleven van vrijheid. In de kerk staan enkele van deze producten tentoongesteld.
Leraar R. Neervoort nam de begeleiding van de gedichten voor zijn rekening. Hiervan worden er enkele voorgedragen tijdens het herdenkingsconcert. Ook hangen een paar van de gedichten op posterformaat in de kerk. 

Mieke Koers las het gedicht ‘vrijheid’, geschreven door de 14-jarige Ruud Glas [red: toen leerling, nu docent en leerjaarcoordinator], voor:
Je moet de gedode mens herdenken
Hem in gedachten het leven schenken
Pas als we dit hebben gedaan
Mogen we naar de feesten gaan. 

1999 januari IJmuider Courant

‘Pesten gaat nooit vanzelf over’
Leerlingen Vellesan ondertekenen protocol

Leerlingen uit de onderbouw van het Vellesan College hebben gisteren massaal een anti-pesten protocol ondertekend. De school wil met deze actie de leerlingen bewust maken van hun gedrag. Pesters moeten zich realiseren wat voor schade ze aanrichten en gepeste kinderen moeten zich veilig voelen om aan de bel te trekken. “Pesten gaat nooit vanzelf over”, zegt Ronald Welboren, vertrouwenspersoon op het Vellesan.

Een goedbedoelde stomp, duwen en trekken, hoort volgens de ondertekenaars onder het kopje stoeien. Als de schoolgang verandert in een gevechtsring voor types die elkaar uitschelden en misschien zelfs een flinke hoek verkopen dan is er volgens de jeugd sprake van ruzie. Pesten is moeilijker te definiëren. Het is vooral niet leuk. De meeste leerlingen vinden pesten ‘niet kunnen’. Een enkeling heeft een hard oordeel: ”Als je gepest wordt moet je je gewoon verdedigen en niet zo zielig doen.” roept een leerlinge in de gang van het Vellesan.
In de aula van de school is het doodstil. “Een op de twintig leerlingen wordt dagelijks gepest” schalt het door de zaal. De leerlingen luisteren naar een inleidende speech als voorbereiding op het tekenen van het verdrag. Niet discrimineren, niet roddelen of uitlachen, van elkaars spullen afblijven, geen geweld gebruiken, niet bedreigen en zelfs geen wapens of drugs meenemen naar school zijn de gedragscodes waar de leerlingen met hun handtekeningen mee instemmen.

Uit een anonieme enquête van het Vellesan van vorig jaar bleek dat het met het aantal pestgevallen op school wel meevalt. “Het lijkt bij ons niet zo erg te zijn”, zegt Welboren. “Maar het is moeilijk om te inventariseren hoe groot het probleem werkelijk is, omdat leerlingen vaak bang zijn om zich te melden als slachtoffer. Bovendien blijkt uit landelijke onderzoeken dat het probleem doorgaans groot is.” Volgens Welboren is het protocol vooral bedoeld als preventiemiddel. “We willen onze school een veilige school kunnen noemen en dit is een van de maatregelen die dat moeten waarborgen.”
De leerlingen van de eerste en tweede klassen begeven zich na het openingspraatje in groepjes naar de mentorlokalen. De protocollen zien eruit als een diploma. Hert origineel blijft na ondertekening in de school. De leerlingen krijgen een kopie mee naar huis. Nikki (12) zet met een rode pen haar naam op het document. Ze versiert haar schrijfsel met getekende hartjes en kriebeltjes. “Ik ken best veel kinderen die gepest worden”, zegt ze. “Vaak gaat het om hoe ze eruitzien. Naar de mentor gaan doen ze niet, dat is te eng.” Haar klasgenoot Fabian (12) ziet het protocol wel zitten. “Pesten kan heel erg uit de hand lopen. Soms worden kinderen geslagen en uitgescholden.” Het verdrag kan daar iets aan veranderen. “Als het pesten minder wordt dan krijgen ze weer vriendjes en gaat het vanzelf beter.” ook zijn klasgenoot is ervan overtuigd dat het verdrag de leerlingen in het gareel gaat houden. “Ik weet zeker dat er een paar door de mand gaan vallen”, zegt hij stellig. “De mentor heeft gezegd dat er straffen staan op het verbreken van je belofte.”

Lees ook het artikel Rode kaart voor pestkoppen.

2019 januari IJmuider Courant

 Burgemeester staat een ochtend zijn stoel af

De veertienjarige Amina Gallouch uit Velsen-Noord stak een tijdje geleden gelijk haar vinger op toen in de klas gevraagd werd wie een dagje mee wilde kijken bij het werk van burgemeester Frank Dales. Donderdag was het zover: het meisje kreeg een ochtend lang een kijkje in de keuken van de Velsense burgervader.

Een en ander viel binnen het project ’de Baas van Morgen’, waaraan het Vellesan College meedeed. “Als school hadden we drie plekken te verdelen”, zegt afdelingsleider van de mavo John van der Hulst. “Een bij de directeur van supermarktketen Dirk van der Broek, bij de directeur van woonbedrijf Pré Wonen en bij de burgemeester van Velsen.”
Hij vertelt dat de Velsense school graag meedoet aan dit project van de organisatie Jinc: “Op het Vellesan vinden we het belangrijk dat kinderen een kijkje krijgen, over de schoolbanken heen, in het bedrijfsleven. De leerlingen hebben zich ook goed voor moeten bereiden: alle drie hebben ze vorige week een gesprek van een kwartier gehad met de leidinggevende waar ze een dag gingen meedraaien. Zo konden ze met de directeur hun programma alvast afstemmen.”

Vuurwerk

Amina vertelt iets over haar programma: “De burgemeester liet me een enquête over vuurwerk zien en hoe verdeeld de meningen daarover waren. Hij vertelde dat het moeilijk is om dan een goede beslissing te nemen. Je kunt niet iedereen blij maken, zei hij.”
De burgervader wilde ook tips van haar hebben hoe hij beter de jeugd in Velsen kon bereiken. “Ik heb hem toen verteld dat jongeren tegenwoordig niet zoveel meer op Twitter en Facebook zitten. Veel meer op Snapchat en Instagram. Dat vond ie een goede tip.”
Wat ze zelf zou veranderen als ze de baas van Velsen was? “Dan zou ik iets willen doen aan de busbaan naast mijn school”, zegt ze vastbesloten. “Want daar zijn regelmatig riskante situaties. Als leerlingen lopen te dollen, wordt er soms iemand de weg op geduwd. Ik zou er wel een hek willen laten zetten.”
En, wat vond de burgemeester? ,”Hij was het met me eens, maar zei ook dat het ingewikkeld is. Maar ik had het gevoel dat hij mijn idee serieus nam. Dat vond ik wel gaaf.” Lacht: “Misschien ga ik later wel de politiek in.”

2022 juni IJmuider Courant

 Scholieren doen vrijwilligerswerk bij Stichting Welzijn Velsen

Leerlingen van het Vellesan College hebben twee dagen als vrijwilliger gewerkt in diverse buurthuizen. Onder de noemer Vellesan Ontmoet (afgeleid van NL Doet) zetten derdejaarsleerlingen van havo en vwo zich deze week in samenwerking met Stichting Welzijn Velsen in voor ouderen, kinderen, verstandelijk beperkten en andere inwoners.

De maatschappelijke stage is al enige jaren niet meer verplicht, maar het Vellesan College hecht veel waarde aan het bevorderen van maatschappelijke betrokkenheid van leerlingen. Wesley van der Knaap en Kim Merz zijn coördinatoren maatschappelijke stages bij het Vellesan College. Ze vertellen: ‘’Via dit project leren ze wat vrijwilligerswerk inhoudt, waarom het belangrijk is en wat er aan vrijwilligerswerk gedaan wordt in de gemeente Velsen. We hopen dat ze, door hierin echt mee te werken en te helpen, zich meer betrokken gaan voelen bij hun directe omgeving. En natuurlijk dat we door hun inzet heel veel mensen een leuke dag of middag bezorgen.’’

Dinsdag kwamen de leerlingen uit 3vwo in actie, woensdag was het de beurt aan de leerlingen uit 3havo. Ze hielpen in diverse wijkcentra mee met allerlei activiteiten. Zo organiseerden de leerlingen een high tea in wijkcentra in Velsen Noord en Santpoort-Noord, maar hielpen ze ook bij allerlei spellen en activiteiten tijdens de Straatspeeldag voor basisschoolkinderen in Velsen Noord en bij de Nationale Buitenspeeldag van Welzijn Velsen op de basisscholen de Klipper en de Vuurtoren.
Tijdens Vellesan Ontmoet werd ook voor de hongerige magen gezorgd. De leerlingen bereidden namelijk een lunch voor de deelnemers van Buitengewoon, mensen met een lichte beperking. ‘’Het is een project om onze leerlingen bewust te maken van het vrijwilligerswerk in Velsen, maar we weten uit ervaring ook dat het voor iedereen heel leuke dagen worden. En eigenlijk is dat is nét zo belangrijk als de bewustwording van de jongeren’’, sluiten de coördinatoren de uitleg over Vellesan Ontmoet met een glimlach af.

2024 april IJmuider Courant

 Scholieren doen vrijwilligerswerk bij Stichting Welzijn Velsen

die ga ik helemaal wijzigen,die ga ik helemaal wijzigen,die ga ik helemaal wijzigen,die ga ik helemaal wijzigen,die ga ik helemaal wijzigen,die ga ik helemaal wijzigen,die ga ik helemaal wijzigen,die ga ik helemaal wijzigen,die ga ik helemaal wijzigen,die ga ik helemaal wijzigen,die ga ik helemaal wijzigen,die ga ik helemaal wijzigen,die ga ik helemaal wijzigen,die ga ik helemaal wijzigen,die ga ik helemaal wijzigen,die ga ik helemaal wijzigen,die ga

ik helemaal wijzigen,die ga ik helemaal wijzigen,die ga ik helemaal wijzigen,die ga ik helemaal wijzigen,die ga ik helemaal wijzigen,die ga ik helemaal wijzigen,die ga ik helemaal wijzigen,die ga ik helemaal wijzigen,