Ontstaan

Op 17 december 1981 besloot de gemeenteraad van Velsen in te stemmen “met een te voeren beleid, dat is gericht op het doen opgaan van de openbare scholen voor voortgezet onderwijs in een zo breed mogelijke scholengemeenschap”. Het gymnasium en de Zeevaartschool bleven hun eigen koers varen.  In het gemeenteblad van 18 februari 1983 stellen Burgemeester en Wethouders de gemeenteraad voor “zich uit te spreken voor de vorming van een openbare scholengemeenschap waarin opgaan de school voor lhno ( de mevrouw Dr. J. van den Bergh van Eysinga-Eliasschool), de beide mavoscholen (Hugo de Grootschool en Willem de Zwijgerschool) alsmede de Prof. Mr. S. Vissering-scholengemeenschap (voor atheneum en havo) met als ingangsdatum 1 augustus 1984”. Er volgde twee jaar van discussie. De meerderheid van het personeel was tegen, vooral het docentencorps van havo/vwo was bang dat het niveau zou dalen. Een brede scholengemeenschap met lbo-poot zou tot nivellering leiden en voor ouders minder aantrekkelijk zijn om hun kinderen naar toe te sturen.

Uiteindelijk wordt op 24 februari 1983 met 20 tegen 11 stemmen “overeenkomstig het voorstel besloten”.  Op 30 juni  is besloten dat dr. Hans van der Kwaak tot rector benoemd wordt en Herman ter Buurkes de Vries tot plaatsvervangend rector. Datzelfde jaar was er een papieren fusie en begin 1984 is de nieuwe school een feit en kreeg de naam Vellesan College. Na een grondige renovatie van het hoofdgebouw aan de Briniostraat ging de school van start.

De nieuwe school kreeg uiteraard ook een nieuw logo, samen met een nieuwe huisstijl. Het ontwerp was van Luuk Jacobs, docent van de Hugo de Grootschool was vanaf dat moment in de hele school te zien.

Rector Hans van der Kwaak beschrijft de school die hij in 1984 voor ogen heeft als volgt:
Een school-vanzelfsprekend- welke goed onderwijs verzorgt. Een school ook waar de leerlingen graag heen gaan, waar een prettige sfeer heerst. Een school welke zich niet beperkt tot alleen het kennismatige. Welke wil bijdragen tot een brede vorming van jongeren. Daarbij denk ik ook aan creatieve vakken, aan extra activiteiten in de school. Een school ook met goede contacten met de ouders. In het overleg (ouderraad, medezeggenschapsraad) maar zeker ook in individuele, persoonlijke contacten.

Naamgeving

Behalve Vellesan College (Vellesan is een oud-Frankische benaming van Velsen) is er ook gedacht aan Het Hanenland (gebaseerd op de vroegere naam van de omgeving), de V.O.S. (Velser Openbare Scholengemeenschap) en Briniocollege als naam voor school. 

 Nan Been- Kist de Ruijter schreef over de naamgeving:

Van 4 naar 1

Door hogerhand werd besloten dat de Vissering, de Willem, de Hugo en de huishoudschool moesten worden samengevoegd tot een brede scholengemeenschap. Vier scholen met vier heel verschillende culturen tot een geheel smeden, hoe ga je dat doen?
De voorbereidingen daartoe startten in 1982/1983. Aanvankelijk gesprekken met het personeel per school, vervolgens met vakgroepen. De stemming tijdens die gesprekken was ronduit vijandig; het enige team dat de fusie vanaf het begin welgezind was, was het team huishoudschool. Die school was al jaren kwakkelend, en zag in de fusie een mogelijkheid tot lijfsbehoud. De andere scholen hadden voldoende leerlingen om nog zelfstandig verder te gaan en behalve de leidinggevenden zag niemand de noodzaak om te fuseren.
Wekelijks vergaderingen en bulletins over het zeer langzaam voortschrijdende proces. Niet alleen moest er bij de docenten een mentaliteitsverandering plaatsvinden, men zou ook na de fusie moeten “reizen”, geen eigen lokaal meer hebben, in een ander team werken, te maken krijgen met schooleigen regeltjes en afspraken. Dat reizen was noodzakelijk omdat de Hugo een Lange Nieuwstraat en nog wat straten verder van de Willem, de Vissering en de huishoudschool verwijderd was. En hoe zou de naam worden? Kiezen voor een bestaande zou de tegenstellingen alleen maar vergroten, dus werd er besloten een wedstrijd uit te schrijven voor een naam voor de gefuseerde  scholen. Leerlingen, ouder(s), leerkrachten, iedereen mocht meedoen. De inzending voor de nieuwe naam sloot op 1 januari 1984. In een boekje dat ik gekregen had toen ik op een school in Driehuis stopte met de taakverlichting van de directeur, vond ik de oudst bekende naam van Velsen: Vellesan, rond het jaar 800. Maar wat moest het worden: scholengemeenschap Vellesan of iets met College? De eerste was wel wat lang en na het een paar keer opgeschreven te hebben besloot ik tot Vellesan College; dat werd mijn inzending. Op de laatste vrijdag van januari zou er uit de inzendingen gekozen worden op het stadhuis. Toen ik maandags op de Hugo kwam, kreeg ik van Herman ter Buurkes- de Vries een mooie met een lint versierde envelop overhandigd met daarin een briefje van 100 gulden, omdat mijn inzending de naam van de fusieschool zou worden. Ook familie Poelenjee uit Driehuis had deze naam ingezonden en ook zij hebben 100 gulden gekregen.

Ondertussen ging het onderwijs op de vier scholen gewoon door. Er werden toetsen afgenomen, rapportvergaderingen gehouden naast de fusiebesprekingen, examens afgenomen. Leerlingen merkten van de fusiebesprekingen niet zoveel, soms waren die aanleiding tot het vervallen van lessen… Na het schooljaar 1983/1984 zou de fusie een feit zijn. De diverse vergaderingen hadden de teams wel wat gemasseerd in de richting van de fusie, maar we waren nog lang niet één team.

Kroniek van een fusie-estafette

Ernst Pans blikt terug op 40 jaar geschiedenis van Vellesan College  en onthult dat veel gebeurtenissen uit het verleden verborgen zijn gebleven. Als conrector van de Vissering scholengemeenschap werd hij geconfronteerd met fusiesignalen die uiteindelijk resulteerden in de samenvoeging van verschillende scholen. De fusie bleek vooral een politieke beslissing te zijn, waarbij de redding van een Huishoudschool een rol speelde. Het vertrouwen in de politiek nam af toen het gemeentelijk onderwijs uiteindelijk werd opgegeven. Het fusieproces werd begeleid door commissies en debatten, maar er was weinig aandacht voor praktische zaken zoals huisvesting. Ernst Pans beschrijft de deplorabele toestand van de gebouwen waarin hij les gaf en de uitdagingen die dit met zich meebracht. Ondanks de moeilijkheden had hij een goede samenwerking met rector Hans van der Kwaak en bewaart hij goede herinneringen aan zijn tijd op de scholen.

Lees het hele stuk van Ernst Pans.

De muziekgeschiedenis van het Vellesan College

Jan Bakker was in de beginjaren vwo-leerling van het Vellesan College. Zijn grote passie is muziek, hij bezit zo’n 6500 lp’s, singels en cd’d. Jan Bakker schreef een verhaal over zijn schooltijd en de muziek die daarbij hoort.
Lees hier aflevering 1 over de periode tot 1984.
Lees meer over Jan Bakker .